LUNTEREN – Zaterdagavond in het Schaffelaartheater in Barneveld. Een bijzondere muzikale onderdompeling. Percussion ensemble KNA Lunteren en Zappa-coverband zorgden voor een uniek muzikaal project: Zappa Experience!
Het was twee uur lang genieten van muziek van de bovenste plank. Het enthousiasme straalde van de veelal jonge leden van Percussion ensemble KNA. Coverband The Foolz met als drummer Marco Onstenk (dirigent Percussion ensemble KNA) ging daarin mee. Beiden zetten een show op het toneel met een muzikale ontdekkingsreis door de jaren zestig/zeventig/tachtig.
Zappa overleed in 199, toen de meesten van het KNA percussion ensemble nog niet geboren waren. Ze speelde echter alsof Zappa zelf even langsgekomen was tijdens de repetities.
Nogmaals het was het enthousiasme, waarmee ze het publiek voor zich wonnen. Dat begon meteen al met het openingsnummer ‘Zoot Allures’ (1976). Het was puik werk dat KNA ten tonele voerde met name in ‘Watermelon in easter hay’ (album Joe’s Garage, 1979). Een nummer waar geen einde aan scheen te komen. Een nummer ook, dat de klasse toonde waartoe het Percussion ensemble KNA toe in staat is. Het hield vervolgens niet meer op, tot aan het slotnummer ‘Tush Tush Tush’ (1973).
Ze verdienen allemaal een vermelding, zonder meer. Eén noemen we echter bij naam, Cyan Dalebout. Een lefgozer, die deze avond verschillende malen de show stal. In ‘Wat’s new in Baltimore’(album Frank Zappa Meets The Mothers Of Prevention, 1985) stond hij daar toch meer even met The Foolz het zanggedeelte voor zijn rekening te nemen. Niet gehinderd door enige schroom.
En The Foolz?
Ook zij genoten volop. Zappa kenners en liefhebbers van zijn vaak experimentele muziek. Met zijn vijven: Pedro Steneker (bas/zang), Lex Kemper (gitaar/zang), Remco Aalhuizen (gitaar/zang), Wan Kemper (toetsen/zang) en Marco Onstenk (drums) vulden ze het podium en brachten ze het werk van Zappa tot leven. Je deed je ogen dicht en ging in de tijd terug naar een basement down town, eind jaren zestig. In een rokerige ruimte wordt je bedwelmd door de zoete geur van joints en hasj en daar ergens stond Zappa met het ‘Peaches en Regalia’(album Hot Rats, 1969).
Een nummer verder zit je opeens in een danszaal in een provinciestadje. De vloer vol met schuifelende paren en vanaf het podium klinkt dan ‘You didn’t try to call me’(Album: Freak Out!, 1966). Een intiem moment was er bij het ‘Let’s move to Cleveland’(album Does Humor Belong In Music?, 1986). Als of Zappa, in de beroemde ‘Studio One’, speelde voor een paar intimitie. En jij was erbij!
Liggend in de comfortabele stoelen van het Schaffelaartheater komt dan de meest extreme gedachte komt naar boven bij‘Pygmy Twylyte’ (1974). In het noord Groningse landschap staan de vijf van The Foolz. Neergezet in de vette klei snerpt daar een vette gitaarsolo over het weidse land. Om kippenvel van te krijgen.
En Zappa, die kwam voorbij!
Bron: De Lunterse Krant, 14-11-2014
